Gepubliceerd op 13 nov. 2014
Het betoog van Herman Wijffels gaat over de transitie die nodig is voor de mensheid om in harmonie met elkaar en met de planeet te leven. De menselijke ontwikkeling gebeurt in cycli, constateert hij, en het wordt pijnlijk duidelijk dat we op dit moment aan het einde van staan van een cyclus. Een nieuwe cyclus is niet vanzelfsprekendheid profijtelijk als we nu niet de juiste richting weten te kiezen.
De oude organisatiemodellen, vaak piramidale structuren, passen niet meer. De industrialisatie zoals we die nog steeds kennen voldoet niet meer: het is lineair denken in een cyclische wereld. Daarbij hebben te grote groepen te weinig geprofiteerd van de welvaart van de afgelopen decennia. Niet alleen de macht maar ook het geld zit inmiddels bij enkelen terwijl de helft van de mensheid het moet doen met minder dan de kruimels.
In grote lijnen gaat het natuurlijk om duurzaamheid. Niet alleen duurzaamheid in de relatie van mensen met hun omgeving, de natuur, de Aarde, maar ook duurzaamheid in de relaties van mensen onderling. Er is nu op alle vlakken onvoldoende ambitie om te komen tot een betere kwaliteit in relaties. Wat houdt ons tegen? In grote lijnen zijn dat op dit moment de globale menselijke systemen: geld, banken, politiek, grote bedrijven, religies. Oude piramidale constructies, constateert Wijffels.
Wat nodig is, volgens Wijffels, is een volgende ‘release’ van bewustzijn. Het moet gaan om andere waarden voor ieder individu en voor de mensheid als geheel. Het moet gaan over levende materie in plaats van dode materie. Discussies moeten gaan over leiderschap als dienend model; over individueel leven wat je bent tegenover het huidige leven naar wat er van je verwacht wordt.
De ondersteuning van de transitie zal een harmonieuze samenwerking moeten zijn van technologische ontwikkelingen, gestuurd door een verantwoord gebruik ervan, naast het duurzaam inzetten van onze gezamenlijke middelen. Heel belangrijk is uiteraard het energievraagstuk. Nieuwe vormen van decentrale energieopwekking zijn nodig. Maar steeds meer wordt ook water een probleem. Schoon drinkwater, een grondrecht voor iedere wereldburger, is geen vanzelfsprekendheid. Grondstoffen worden schaars gezien de manier waarop wij er mee omgaan.
Technologische ontwikkelingen zien we gaan in de richting van miniaturisering en thuisproductie. We moeten daarbij ook serieus kijken naar het beperkende rol van patenten, tegenover het alles open source maken, willen we als mensheid de volgende stap kunnen maken.
Wijffels ziet dat we midden in een transitie zitten. Niet iedereen ziet dat of wil dat zien maar we hebben feitelijk geen keus: wie wil mee en kan dat, wie niet? Wat is nodig voor verandering en wie zullen daarbij voorop lopen? Willen of kunnen we controle hebben over deze processen of geven we ze de ruimte?
Een twee uur durend boeiend betoog van een belezen, bereisd en bevlogen mens over jou en mij en de wereld. In de Mensheid 2.0 is daar geen verschil meer tussen.
Geen opmerkingen :
Een reactie posten