Xander 15-04-2014 14:55- in Christendom, Eindtijd & Profetie, Israël & Joden
De bloedmaan zoals deze afgelopen nacht te zien was. De 2e volgt op 8 oktober 2014 (Sukkot), de 3e op 4 april 2015 (Pesach), en de laatste op 28 september 2015 (Sukkot).
In 2008 schreven we er voor het eerst over, en in de jaren daarna regelmatig in diverse artikelen over de eindtijd. Afgelopen nacht was het dan zover: de eerste van vier bloedrode maansverduisteringen op Joodse feestdagen (nu is het Pesach) was een feit. Historisch volgden deze ‘bloedmanen’ op Joodse feestdagen na belangrijke gebeurtenissen rond het Joodse volk, en sinds 1948 hun eigen staat Israël. Omdat de twee bloedmanen in 2015 de laatsten zijn in de hele 21e eeuw*, denken sommige christenen dat ze mogelijk de allerlaatste fase van de eindtijd en de spoedige terugkeer van Jezus Christus aankondigen.
* Op Joodse feestdagen. De volgende tetrade vindt plaats in 2032.
De Amerikaanse voorganger Mark Biltz was zo’n 6 jaar geleden de eerste die op grond van gegevens van de NASA het samenvallen van bloedrode maansverduisteringen op Joodse feestdagen ontdekte en wereldkundig maakte. Vooral de laatste maanden wordt er op christelijke sites en forums weer druk over geschreven.
De afgelopen 500 jaar viel het fenomeen slechts vier keer eerder samen met Joodse feestdagen: in 1492-1493, 1949-1950 en 1967-1968. In 1492 werden de Joden uit Spanje verdreven en werd Amerika ontdekt, wat later een veilige vluchthaven voor hen werd. In 1949-1950 verschenen ze kort na de wederoprichting van Israël en de onafhankelijkheidsoorlog tegen de Arabieren. In 1967-1968 volgden ze op de bevrijding van Jeruzalem op de Arabische bezetting.
De zon in duisternis en de maan in bloed
Biltz en andere christelijke predikers wijzen erop dat zons- en maansverduisteringen volgens Bijbelse profetieën de aanstaande terugkeer van de Messias aankondigen:
De zon zal veranderen in duisternis en de maan in bloed, voordat de grote en doorluchtige dag des Heren komt. (Joël 2:31; Handelingen 2:20)
Terstond na de verdrukking dier dagen zal de zon verduisterd worden en de maan zal haar glans niet geven en de sterren zullen van de hemel vallen en de machten der hemelen zullen wankelen. (Matt.2:29)
En ik zag, toen Hij het zesde zegel opende, en daar geschiedde een grote aardbeving en de zon werd zwart als een haren zak en de maan werd geheel als bloed. (Openbaring 6:12)
Trendbreuk
Alhoewel het verband tussen tetrades op Joodse feestdagen en belangrijke gebeurtenissen rond het Joodse volk omstreden is, trad het fenomeen de afgelopen vier keer ná dergelijke dramatische omstandigheden op. Bij de afgelopen nacht begonnen tetrade kan dat niet worden gezegd; Israël is (nog) niet opnieuw in een grote oorlog terecht gekomen, en tevens is er nog altijd geen vredesverdrag met de Palestijnen en Arabische wereld gesloten.
Het is natuurlijk mogelijk dat er tussen of na de bloedmanen van deze laatste tetrade (in de 21e eeuw) alsnog een grote (profetische) gebeurtenis rond Israël zal plaatsvinden. Gezien de grote onrust in het Midden Oosten, de nog altijd dreigende oorlog met Iran, en het (weliswaar opnieuw vastgelopen lijkende) vredesproces, is dat niet moeilijk voorstelbaar.
Letterlijk of figuurlijk?
Door onze Westerse manier van denken is het gegeven dat de ‘zon’, de ‘maan’ en de ‘sterren’ in de Bijbel vaak figuratief worden gebruikt, zeker als het profetieën betreft, doorgaans onderbelicht. Denk echter eens aan het visioen dat Jozef kreeg over de zon, de maan en de elf sterren (Genesis 37:9-10). Zijn vader Jacob (Israël) begreep onmiddellijk dat hij het niet over de letterlijke hemellichamen had, maar over hemzelf, zijn moeder, zijn broers en Jozef.
Het zal voor iedereen duidelijk zijn dat ook het volgende teken symbolisch is:
En er werd een groot teken in de hemel gezien: een vrouw, met de zon bekleed, met de maan onder haar voeten en een krans van twaalf sterren op haar hoofd; (Openbaring 12:1)
Dezelfde symbolische taal, en omdat de Bijbel maar één spirituele Auteur heeft, dezelfde betekenis: deze vrouw is Israël. Dat blijkt ook uit het tweede vers, waarin staat dat zij ‘zwanger was en schreeuwde in haar weeën en in haar pijn om te baren’. In vers 5 baarde zij een zoon, ‘dat alle heidenen zal hoeden met een ijzeren staf’. ‘En haar kind werd plotseling weggevoerd naar God en zijn troon.’
Het kind is overduidelijk de Messias, Jezus Christus. Na Zijn wegvoering (hemelvaart) vlucht de vrouw (Israël) naar de woestijn (figuratief voor de Joodse verstrooiing over de wereld).
De na de vernietiging van de Tempel (70 n.C.) achtergebleven Joden offerden tot het jaar 688 op het Tempelplein, waarna ook de laatste groep werd verdreven door de bouw van het islamitische Rotskoepelgebouw. Volgens Openbaring 6:12 zou deze verdrijving uit hun land en heilige stad 1260 dagen (dag-jaren) duren. En inderdaad, precies 1260 jaar later, in 1948, werd de Joodse staat Israël opgericht.
De figuratieve zon, maan en sterren
Heel Openbaring staat vol met figuratieve en symbolische taal. Niemand denkt dat er een letterlijk monster met 7 koppen en 10 horens uit de zee zal opkomen. Bovendien verklaart Openbaring zichzelf als figuratief:
Het geheimenis der zeven sterren, die gij gezien hebt in mijn rechterhand, en de zeven gouden kandelaren: de zeven sterren zijn de engelen der zeven gemeenten, en de kandelaren zijn de zeven gemeenten. (Opb.1:20)
Daarom is het niet onlogisch dat de ‘verduistering’ van de ‘zon’ en het veranderen in ‘bloed’ van de ‘maan’ eveneens figuratief moeten worden uitgelegd. De ‘zon’ is in de Bijbel het symbool van God en ook de Messias (zie o.a. Opb. 1:16, 10:1); de vrouw met de twaalf sterren staat voor de twaalf stammen van Israël, en de maan geeft van zichzelf geen licht, maar reflecteert het licht van de zon. Kortom: de maan is de Gemeente van Gods gelovigen.
De christelijke kerk was bedoeld om tot de laatste fase van de eindtijd het getuigenis van God op aarde te zijn, maar zal uiteindelijk ‘in bloed’ veranderen en worden verslagen. Gezien de aan de gang zijnde uitroeiing van het christendom in het Midden Oosten door de islam, en het verdwijnen van het oorspronkelijke evangelie uit de meeste Westerse kerken (de verduistering van de zon, de verdwijning van God uit de kerken) een profetie, die letterlijk voor onze ogen in vervulling gaat.
Wanneer het einde?
Niettemin kan het niet worden uitgesloten, dat deze profetische gebeurtenissen worden aangekondigd (hetzij vooraf, hetzij tijdens, hetzij achteraf) door letterlijke hemelverschijnselen zoals zons- en maansverduisteringen. Zo ging bijvoorbeeld het sterven van Jezus gepaard met een letterlijke zonsverduistering (Lucas 23:45), een letterlijk zichtbaar symbool van de verlating van de Messias door Zijn Vader.
De ‘1260’ dagen in Openbaring zijn een herhaling van de ‘1260’ dagen zoals die aan de Oud Testamentische Joodse profeet Daniël werden geopenbaard. Daniël kreeg van een engel de toekomst van ‘uw volk’ (de Joden) te zien (9:24, 10:14, 11:14, 12:1). Het bijzondere is dat er na de periode van 1260 dagen in de woestijn (de verstrooiing) twee periodes van resp. 30 (1260+30) en 45 jaar worden genoemd: ‘Welzalig hij die blijft verwachten en 1335 dagen bereikt’. Omgerekend in dag-jaren eindigt deze periode in 2023.
Natuurlijk is het ook nu opnieuw afwachten of dit inderdaad betekent, dat de Messias over ongeveer 9 jaar zal terugkeren.
Xander
(1) World Net Daily
Geen opmerkingen :
Een reactie posten